خونین دلان

خاطره ای از دعای ماه رجب تقدیم به دخترانم مهندس ن. احمدی نژاد و مهندس ز. احمدی نژاد

آن وقت ها که جوانتر بودم دل نرمتری داشتم و نسبت به ایام و مناسبت های آن اهتمام بیشتری می ورزیدم.

یکی از آن ایام ماه مبارک رجب بود که با شروع این ماه کم کم خود را برای ماه شعبان و ماه مبارک رمضان

آماده می کردیم. دعاها و عبادات ما گاهی دارای افعال و اشکال خاصی است. مثلا در دعای ماه مبارک رجب

در پایان دعا دست به ریش گرفته و انگشت اشاره را تکان باید داد. حالا گاهی که توفیق پیدا می کنم و به نماز

جماعت می روم جوانان را می بینم  که خجالت می کشند ریش خود را بگیرند و انگشت خود را تکان بدهند البته

شاید حق داشته باشند زیرا ریش و ... بگذریم. این حالتی است که دختران من از دیدن من بسیار می خندیدند

و مدام انگشت مرا می گرفتند که آن را تکان ندهم. حالا که 25 سال از آن ایام می گذرد هنوز که هنوز است

که ماه رجب یاد آور برکات آن و شیطنت های دخترکانم می باشد. و هنوز که هنوز است خانم مهندس ماه

رجب را با گرفتن انگشت اشاره بابا به هنگام دعا به خاطر دارد. این ها آن چیزهایی است که دوست دارم

همگی ما با یادآوری آن کمی از فضای تنگ سیاسی خارج شویم.

در ضمن از فرصت سوء استفاده می کنم و به تمامی دختران گرامی سرزمین ایران یادآور می شوم که هدیه

روز پدر یادشان نرود. البته ترا به خدا جوراب و زیرپوش نخرید.

درباره دعای ماه رجب فکر می کنم متن و ترجمه آن کافی باشد.