خونین دلان

خواه به یکتاییت بپرستند یا نپرستند.همه چشنده شرنگ مرگند و همه‏رهسپار سراى آخرت.پس متبارک و متعالى هستى.خدایى جز تونیست.یکتایى و بى شریکى.

به تو ایمان آوردم و پیامبرانت را تصدیق کردم و کتابت را پذیرفتم وبه هر معبودى جز تو کافر شدم و از هر کس که جز تو را بپرستد بیزارى‏جستم.

بار خدایا،شام را به بامداد مى‏آورم و بامداد را به شام مى‏رسانم درحالى که عمل خویش اندک مى‏شمارم و به گناه خود اعتراف مى‏کنم وبه خطاى خویش اقرار مى‏آورم.

بار خدایا،چون پیروى از هواى نفس را از حد گذرانیده‏ام،آفریده‏اى ذلیلم.عمل من مرا به هلاکت افکند و هوى و هوس من به‏تباهیم کشید و شهوات من مرا از کردار نیک محروم داشت .

اى مولاى من،از تو مى‏خواهم،همانند کسى که آرزوى‏دور و درازش به لهو و لعب سرگرم داشته و جسمش به سبب تن پرورى‏غافل است و دلش به سبب افزونى نعمت مفتون است و خود درباره‏آینده‏اى که به سوى آن رهسپار است اندک مى‏اندیشد،همانند آن کس‏که آرزو بر او چیره شده و هوى و هوس او را فریفته و دنیا بر او تسلط یافته و مرگ بر او سایه افکنده است،همانند آن کس که گناه خود بسیارمى‏شمرد و به خطاى خود اعتراف مى‏کند،همانند آن کس که‏پروردگارى جز تو ندارد و جز تواش دوستى نیست و کسى از خشم‏تواش نمى‏رهاند و پناهگاهیش جز آستان تو نیست.اى خداوند،از تومى‏خواهم،به حق خود که بر همگان واجب گردانیده‏اى و به نام مهین توکه پیامبرت را فرموده‏اى که تو را بدان نام تسبیح گوید و به عظمت ذات‏بزرگوار تو که نه کهنه مى‏شود و نه تغییر مى‏یابد و نه فنا مى‏پذیرد،که برمحمد و خاندانش درود بفرستى و مرا به نیروى عبادتت از هر چه هست‏بى‏نیاز کنى و خوف خویش در دلم افکنى تا محبت دنیا از صحراى دلم خیمه برچیند و مرا به رحمت خود به کرامت و احسان فراوانت‏بازگردانى.

بار خدایا به سوى تو مى‏گریزم،از تو مى‏ترسم،به درگاه تو استغاثه‏مى‏کنم،به تو امید مى‏بندم،تو را مى‏خوانم،به تو پناه مى‏جویم،اعتمادم‏به توست و از تو یارى مى‏خواهم،به تو ایمان مى‏آورم و بر تو توکل‏مى‏کنم و به جود و کرم تو متکى هستم.

ارسال شده در دل نوشته ها | نظرات (۲)

میلاد امام سجاد مبارک باد

تیر ۱۶م, ۱۳۹۰

به مناسبت میلاد امام چهارم نیایش چهارم صحیفه سجادیه را با هم مرور کنیم

نیایش چهارم

.دعاى آن حضرت است در درود بر پیروان پیامبران و تصدیق کنندگان ایشان

بارخدایا،به آمرزش و خشنودى خود،آن گروه از مردم روى زمین‏را یاد کن که پیروان پیامبران بودند و نادیده به پیامبریشان گواهى دادند،به هنگامى که معاندان به دروغشان نسبت مى‏دادند .آنان در هر زمان‏از عهد آدم تا محمد صلى الله علیه و آله که پیامبرانى مبعوث داشتى وراهنمایانى برانگیختى که پیشوایان هدایت بودند و سرداران اهل‏تقوىـبر آنان به تمامى سلام و درود بادـبه پرتو حقایق ایمان شوق‏یارى رسولان داشتند.

بار خدایا،به آمرزش و خشنودى خود،اصحاب محمد را یاد کن،بویژه آنان که حق صحبتش نیکو ادا کردند و در نصرتش دلیریها نمودندو به یارى او بر خاستند و به دیدار او شتافتند و اجابت دعوتش را بریکدیگر پیشى گرفتند.چون حجت رسالت خویش به گوششان‏رسانید،پاسخ قبول دادند و از زن و فرزند خویش براى اظهار دعوت اوبریدند و در تثبیت نبوتش با فرزندان و پدران خود پیکار کردند،تا به‏وجود او پیروز شدند.

بار خدایا،به آمرزش و خشنودى خود،آن کسان را یاد کن که محبت‏او در دل داشتند و در بازار مودت او به تجارتى امید بستند که در آن زیان وکساد راه نیابد.و آن کسان را که چون چنگ در ریسمان ولاى او زدند،خاندان و عشیرت از ایشان بگسست و چون در سایه پیوند او آرمیدند،خویشان پیوند از ایشان ببریدند.

بار خدایا،آنچه را که آنان براى تو و در راه تو واگذاشتند فراموش‏منماى و به خشنودى خویش خشنودشان فرماى،زیرا که مردم را براى‏اعتلاى دین تو گرد آوردند و همراه با رسول تو براى رواج آیین تو خلق‏را به سوى تو فرا خواندند.و به سزاى آنکه از شهر و دیار خود و از میان‏قوم خویش مهاجرت کردند و امن و راحت خود به عسرت و تنگى بدل‏کردند،پاداش نیکشان عطا فرماى.و نیز پاداش ده آن گروه ازستمدیدگان را که در راه نصرت دین خود بر شمارشان افزوده‏اى. بار خدایا،تابعان اصحاب محمد را بهترین پاداش ارزانى دار؛آنان‏که به نیکى در پى اصحاب رفتند و مى‏گویند:«پروردگار ما،ما را وبرادران ما را که در ایمان بر ما پیشى گرفتند بیامرز.»#(۱) آنها به جانب‏ایشان آهنگ کردند و مقصد و مقصود آنان جستند و به شیوه آنان رفتندو در دلشان شائبه تردید پدید نیامد تا از راهشان منحرف سازد یا درپیروى آثار ایشان خلل آورد و از اقتدا به فروغ تابناک هدایتشان‏بازدارد،بلکه همواره پشتیبان و یاور آنان باشند،آیین ایشان را پیروى‏کنند و به فروغ هدایتشان راه جویند و همرأى و همپیمانشان بوند وآنچه از ایشان بشنوند به دروغ نسبت نکنند.

بار خدایا،بر تابعان و زنان و فرزندانشان و هر که از ایشان مطیع‏فرمان تو باشد،از امروز تا روز باز پسین درود بفرست؛درودى که به‏برکت آن،ایشان را از نافرمانى خود بازدارى و باغهاى بهشت به‏رویشان گشاده گردانى و از کید شیطانشان نگه‏دارى.

و چون در کارى نیک از تو مدد خواهند،یاریشان کنى و از حوادث‏روزان و شبان مگر آنچه خیرشان در آن باشدـحفظ کنى و امید به‏لطف و کرم خویش در دل آنان پدید آورى و چنان کنى که به آنچه در نزدتوست آزمند گردند و در آنچه دیگر بندگان در دست دارند تهمت رواندارند.تا آنان را چنان بازگردانى که به سوى تو بگروند و از تو بیم‏کنند،و به فراخیها و خواسته‏هاى این جهان زودگذر بى‏میلشان کنى وشوق عمل براى ثواب آن جهانى و آمادگى براى پس از مرگ را دردلشان اندازى و سختى و تلخکامى روزى را که جانها از بدنهاشان‏بیرون مى‏آید بر آنها آسان کنى و از حوادث وحشتزاى قیامت و سختى‏آتش دوزخ و عذاب جاوید آن معاف دارى و به جایگاه امن و آرامش که‏پرهیزگاران راست روانه گردانى.

پى‏نوشتها

۱٫اشاره است به این آیه: و الذین جاؤا من بعدهم،یقولون ربنا اغفر لنا و لاخواننا الذین‏سبقونا بالایمان و لا تجعل فى قلوبنا غلا للذین آمنوا،ربنا انک رؤوف رحیم (سوره ۵۹/آیه ۱۰)